বেংগালুৰুত ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা উত্তোলন কৰি ডাঃ মোহন ভাগৱত
ভাৰত মানে অবিৰত প্ৰকাশ
(১৫ আগষ্ট-২০২৩ তাৰিখে দেশৰ ৭৭ সংখ্যক স্বাধীনতা দিৱস উপলক্ষে ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘৰ সৰসংঘচালক ডাঃ মোহন ভাগৱতে বাংগালুৰুৰ বাসৱী অধিৱেশন প্ৰেক্ষাগৃহত ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা উত্তোলন কৰি দিয়া ভাষণৰ সংক্ষিপ্ত ৰূপ।)
পোনতেই মই দেশবাসীলৈ স্বাধীনতা দিৱসৰ শুভেচ্ছা জনাইছো। ইয়াত আমি যি ধ্বজ, যি পতাকা উত্তোলন কৰিলোঁ- এয়া ভাৰত মাতৃৰ পূজনত উত্তোলিত কৰা বিজয় পতাকা। শক্তিময়ী ত্ৰিৰঙ্গ পতাকা। সূৰ্যদেৱক আপোনালোকে পূজা কৰে সূৰ্য নমস্কাৰৰ জৰিয়তে। এইটো এটা অতি উপযোগী কথা, সমীচিন কথা। আমি তেজৰ উপাসক। সেয়ে ভাৰত, যি ‘ভা’ মানে প্ৰকাশ। অৰ্থাৎ যি প্ৰকাশত ৰত হৈ থাকে– সিয়েই ভাৰত। আমাৰ পৃথিৱীৰ বাবে পোহৰৰ যি উদ্যম উৎস, সি আমাৰ সূৰ্য। স্বাধীনতা দিৱসত এই আদিত্যক পূজা কৰাটো অতি উপযুক্ত কাম, যিটো কাম আপুনি কৰিছে আৰু কৰি আছে, ইয়াৰ বাবে আপোনালোকৰ প্ৰতি আমি কৃতজ্ঞ।
আমাৰ স্বাধীনতা দিৱসত দেশ স্বাধীন হোৱাৰ কথা সুঁৱৰিবলৈ লৈ ক’ব লাগিব যে সমগ্ৰ বিশ্বক পোহৰ দিবলৈকে যেন ভাৰত স্বাধীন হ’ল। মুক্ত হ’বলৈ, যিটো আত্মা, সেইটোৱেই – এতাদ দেশ প্ৰসূত্য শকাসদ অগৰ্জন্মনাহ, সাঁতুৰ-স্বামী চৰিত্ৰম শিক্ষৰেণ পৃথ্বিয়ান সৰ্ব মনৱঃ।
আজি পৃথিৱীখনক ইয়াৰ প্ৰয়োজন, আমি ইয়াৰ বাবে সাজু থাকিব লাগিব।
আমাৰ স্বাভিমান জাতীয় পতাকাৰ স্বৰূপৰ বিষয়ে আমি সততে চিন্তা কৰিব লাগিব। যদি আমি এই কামটো কৰিব বিচাৰো তেন্তে আমি জ্ঞান, পোহৰ, তমসো মা জ্যোতিৰ্গময়াক পূজা কৰিব লাগিব। এই দিশত আমি আমাৰ জীৱন ত্যাগৰ মহিমাৰে মহিমামণ্ডিত কৰি আগুৱাই নিব লাগিব। ইয়াৰ বাবে আমি অবিৰতভাৱে কঠোৰ পৰিশ্ৰমী হ’ব লাগিব, সেইবাবেই কেশৰ, কেশৰ ৰং আমাৰ পতাকাৰ শীৰ্ষত আছে। এয়া আমাৰ কষ্টসহিষ্ণু তথা ত্যাগৰ প্ৰতীক। ত্ৰিৰঙ্গাৰ ওপৰৰ কেশৰ ৰঙে আমাক ত্যাগ আৰু কষ্টৰেই বাৰ্তা দিয়ে। আনহাতে মনৰ সকলো বিকাৰ, স্বাৰ্থপৰতা আৰু পাৰ্থক্য মচি সকলোৰে বাবে কৰা, সেই দুৰ্বল সুচিন্তিত মনটোৰ প্ৰতীক হৈছে বগা ৰং, ই তাৰ পতাকাৰ মাজত।
আজি সমগ্ৰ বিশ্বক পোহৰ দিবলৈ ভাৰত মাতৃ প্ৰচুৰ প্ৰাণময়ী শক্তিৰে ভৰপূৰ হ’ব লাগিব। এই শক্তি আমি দেশবাসীয়ে আহৰণ কৰিব লাগিব। ইয়াৰ মাজতেই সৰ্বত্ৰ সিঁচৰতি হৈ থকা, সক্ৰিয় হৈ থকা ভাৰত বিৰোধী শক্তিবোৰকো আমি চিহ্নিত কৰিব লাগিব। যিসকলে দেশমাতৃৰ অহিত সাধনৰ বাবেই অনবৰতে কাম কৰি আছে, সেই দুৰাত্মা সকলৰ পৰা সাৱধান হোৱাটো আমাৰ কাম। আমি নিৰন্তৰ ভাৰত মাতৃৰ স্বাভিমান ৰক্ষা কৰিব লাগিব- এই আত্মসন্মানৰ আধাৰত আমাৰ জাতীয় পতাকাখনে কি বুজায়- সেই কথা বুজি কাম কৰি যাব লাগিব আৰু সমগ্ৰ দেশক একত্ৰিত কৰিব লাগিব।
দেশৰ স্বাধীনতাৰ উদ্দেশ্য সন্দৰ্ভত মই ভাবো- ‘জ্ঞান, কৰ্ম, ভক্তি, পবিত্ৰতা আৰু সমৃদ্ধিৰ ভিত্তিত সমগ্ৰ বিশ্বক জীৱন যাপন কৰিবলৈ শিকোৱাটোৱেই আমাৰ স্বাধীনতাৰ উদ্দেশ্য’। আমি আমাৰ নিজস্ব আধাৰত এটা ব্যৱস্থা সৃষ্টি কৰি আগবাঢ়িব লাগিব। স্বাধীনতা ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টৰ এক পৰিঘটনা, এই স্বাধীনতাৰ প্ৰক্ৰিয়া এক সংগ্ৰামী চেতনাৰে সম্পন্ন হোৱাৰ পিছত আমি সেই প্ৰক্ৰিয়াটো পবিত্ৰতাৰে আগুৱাই নিব লাগিব, আহক আমি আজি এই সংকল্পটো লৈ যাওঁ আৰু আমি আমাৰ দেশক এনে এখন দেশ কৰিম- যিয়ে সমগ্ৰ বিশ্বৰ প্ৰতি অনুকূল আৱহাৱা সৃষ্টি কৰিব। আমি গুৰুত্ব নিবিচাৰো, অথচ এদিন বিশ্বই ক’ব যে, ভাৰত আমাৰ গুৰু।
